ഒരു നിലയുള്ള വീട്ടില് നിന്നും ആയിരത്തൊന്ന് നിലകളുള്ള വീട്ടിലേക്ക് കയറി താമസിച്ചതിന്റെ അന്നുമുതല്, എത്രകാലത്തേക്ക് സഹിക്കാന് കഴിയും 'എത്ര ഉയരത്തില് പറക്കാന് കഴിയും എനിക്ക്, കാക്കകള്ക്ക്' എന്ന ചോദ്യത്തെ?
അലട്ടലൊഴിഞ്ഞിട്ട് പോകാന് കഴിയില്ല എങ്ങും എന്നായപ്പോള്, കഥപറഞ്ഞുപറഞ്ഞ് ഉറങ്ങിപ്പോയവളെ അവിടത്തന്നെയുപേക്ഷിച്ച് ആയിരത്തിരണ്ട്, മൂന്ന് എന്നിങ്ങനെ വീണ്ടും പണിതുതുടങ്ങി, നിലകള്
പണിതുപണിത് എണ്ണം തെറ്റി
ജലമോഹം വെടിഞ്ഞ് തലകീഴ്
ധ്യാനത്തില് നമുക്കുചുറ്റും,
വേരുകള്
ഇപ്പോള് സൂര്യനെ ഞരമ്പിലെക്കടല് കാട്ടിക്കൊടുക്കാം. മേഘങ്ങളില് മേയാനിറങ്ങുന്ന ദൈവങ്ങളെ നടുവിരലുയര്ത്തിക്കാട്ടാം. അനന്തവും അജ്ഞാതവും വര്ണനീയമായ അവസ്ഥയില് പറക്കാന് കഴിയാത്ത കൈവിരിപ്പില് ഒതുക്കത്തോടെ, വളരെ വളരെ മുകളില്.
കാക്കകള്, അതിനും മുകളില്, കാക്കകള്
പ്രളയത്തിനുമീതേ
പൊങ്ങുതടികള്, കാക്കകള്
തലയ്ക്കുമീതെ, തലേവരയ്ക്കു മീതെയൊരു
ഒറ്റയാന് പരുന്തിനെ കൂട്ടംചേര്ന്ന്
തുരുത്തുന്നു, ഉറക്കത്തില് കാക്കകള്
തോറ്റുപോയ ദൈവത്തിന്റെ അസ്വാസ്ഥ്യം
എണ്ണമില്ലാത്ത നിലകളില് നിന്ന്
താഴേക്കോടിയിറങ്ങുന്നു
ഉറക്കംതെറ്റിയ രാത്രികളില്
ഉള്ളവയ്ക്ക് പകരമാവുകയില്ല
ഏച്ചുകെട്ടലുകള്,
തോറ്റുതളര്ന്ന് ഫ്ളൈ ഓവറിനു കീഴെയുള്ള
ബാറില്
താഴേക്ക് വളരുന്ന
ബിയര് കുപ്പിയെയും
ഏതോപാട്ടില് മുടിനീളത്തില്
കറങ്ങിയെത്തുന്ന പെണ്ണിനെയും
'അത്ഭുതം തന്നെ' എന്ന്
നോക്കിയിരിക്കുന്നു
അപ്പോള്,
എതിര് സീറ്റിലിരുന്ന്
'കൈവെള്ളയിലെ രേഖകളെക്കാള്
വിചിത്രമായി എന്തുണ്ട്?
അത്രയടുത്ത് അറിയാമായിരുന്നിട്ടും
മറ്റുള്ളവരാല് വിശദീകരിക്കപ്പെടേണ്ട
ഇന്നലെയും നാളെയുമാണ് അതെന്നു വരുമ്പോള്
കൈവെള്ളയിലെ രേഖകളെക്കാള് വിചിത്രമായി
എന്തുണ്ട്'
എന്ന് ബിയറിരമ്പും കണ്ണിറുക്കുന്നു
അതിശയോക്തി ഒട്ടുമില്ലാത്ത ഒരു കാക്ക
നാല്പത് ഡിഗ്രിയില് പഴുക്കുന്ന
നമുക്കെല്ലാം അറിയുന്ന നമ്മുടെയീ നഗരത്തില്
നമ്മള്ക്കാര്ക്കുമറിയാത്ത ഒരു റഫ്രിറജറേറ്റര് കട
ഒളിച്ചിരിപ്പുണ്ടെന്ന് അതിനുശേഷമാണ് ഞാന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്
ഇരുന്നുപഴകിയ ആ കടയ്ക്കുള്ളില് ഒരു നാലുവയസ്സുകാരി
പതുങ്ങിയിരിപ്പുണ്ടെന്നും ഞാന് പറയാറുണ്ട്
അതിശൈത്യം വരുന്നു, അതിശൈത്യം വരുന്നു
എന്ന് ഫ്ളൈഓവറിന് കീഴെയുള്ള ബാറില് നിന്നും
ഞാനിറങ്ങിയോടിയെന്നതും സത്യം തന്നെ
പുതിയ സത്യങ്ങളൊന്നുമില്ലേ ഇപ്പോള്
എന്നു പരിഭവിക്കരുത്
ചിറകുമുളച്ചുകാണണം അതിനുശേഷം
